سخن (قرآن)از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «سخن» است. ۱ - معنای سخنسخن به معناى كلام، قول، گفتار، بيان و نطق است. [۱]
لغت‌نامه، ج ۸، ص ۱۱۹۰۶، «سخن».
در اينجا خصوصيّات و مباحث مربوط به اصل سخن مدّ نظر است، امّا پيام‌ها و مفاهيمى كه گويندگان با بيان خويش القا مى‌كنند و سخن، تنها نقش ابزارى براى انتقال مقاصد و مطالب دارد، در عناوين و مقالات خود بررسى خواهد شد.در اين عنوان آیاتی معرفیمی‌شوند که در آن‌ها از واژه‌هاى «حديث»، «كلمه»، «قول»، «لفظ»، «نطق»، «لسان» و سياق بعضى از آيات استفاده شده است. ۲ - عناوین مرتبطآداب سخن (قرآن)، آهنگ سخن (قرآن)، ابزار سخن (قرآن)، استماع سخن (قرآن)، اعتدال در سخن (قرآن)، امتناع از سخن (قرآن)، انواع سخن (قرآن)، اهمیت سخن (قرآن)، تأثیر سخن (قرآن)، تحریف سخن (قرآن)، تشبیه به سخن (قرآن)، تشبیه سخن (قرآن)، سخن بی‌عمل (قرآن)، سخن پوست (قرآن)، سخن خدا (قرآن)، سخن دابة الارض (قرآن)، سخن دست (قرآن)، سخن زمین (قرآن)، سخن مورچه (قرآن)، سخن هدهد (قرآن)، شیوه‌های سخن (قرآن)، مراقبت بر سخن (قرآن)، نعمت سخن (قرآن). ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۶، ص۱۵۳، برگرفته از مقاله «سخن». رده‌های این صفحه : سخن | موضوعات قرآنی
|